Opowiadanie [1] ~ By Ita

                         
                   

Witam .

Tak jak widzicie w tytule posta zaczynam pisać NOWE opowiadania .

Jeśli chodzi o scenariusze to chciałam czegoś nowego na blogu bo

one są już przereklamowane i wręcz przywdziewające. Nie mówię 

że kończę je pisać owszem dalej będą na blogu ale myślę że coś innego

może być również ciekawe :)

Dla wyjaśnienia . W opowiadaniu Nina mieszka w Londynie
 EDIT* PRZEPROWADZA SIĘ DO LONDYNU  xD

jest to 5 lat później po opuszczeniu domu Anubisa 

                                                                   Ok , zaczynamy :

Po 5 latach ona znów tu. Była pewna, że nie chcę tu wróci .. nie po tym co się stało, ale jej serce kazało jej tu wracać. Zamyślona amerykanka szła spustoszałymi ulicami Londynu .. w sumie kto normalny chodzi po Londynie z walizkami o 4:00 am (nad ranem) ? Widać tylko ona. Szła powoli przypominając sobie wszystko co wydarzyło się .Dzisiaj mijało dokładnie 5 lat od tamtego wydarzenia. Czy dziewczyna po tym

wydoroślała ? W pewnym sensie tak .. w PEWNYM. W jej głowie roiło się od wspomnień. Nigdy nie pomyślała by że jej życie tak się potoczy .. z jednej strony była szczęśliwa że nie zmarnowała życie z tym 

chłopakiem z drugiej strony była smutna bo wciąż go kochała, ale jak można kochać kogoś kto wyrządził 

jej tak wielką krzywdę ? Sama się często nad tym zastanawiała. Dziewczyna spojrzała na swoje przedramię.

Do dzisiaj na odcisk ręki na nadgarstku .. po tylu latach .. To znamię bo tak można to nazwać będzie 

prześladować i przypominać jej tą sytuację do końca życia. Martwiła się tylko jednym, że znów go spotka.

Gdzieś w duchu miała taką nadzieje .. może się zmienił ? - Myślała -. Gdyby go spotkała nie wiedziała jak by się zachowała .. czy przytuliła by go czy wymierzyła siarczyste uderzenie w policzek ..nie wiedziała które 

emocję ją przeważają .. Najchętniej rozpłakała by się w tej chwili, ale nie może. Postanowiła sobie że już

nigdy nie uroni przez niego ani jednej łzy .. już dość tego zrobiła. Wzięła głęboki oddech i stanęła przed neogotycką* budowlą. To tu miała w najbliższym czasie mieszkać. Miała zmienić swoje życie, spróbować czegoś nowego .. odważniejszego. Weszła delikatnie po schodach , odtworzyła drzwi. Zobaczyła piękną recepcję, na ścianach piękne obrazy m.in obraz Williama Turnera ( czyt.łyliama tarnera) pt. ,, Deszcz , para i szybkość '' . Deszcz .. musiała się teraz przyzwyczaić do zmiany pogody ..ale dla dziewczyny to nawet lepiej .. nie lubiła nosić spodenek , spódnic i sukienek. Ninie podobało się to, że będzie mogła często chodzić w płaszczach .. z zamyśleń wyrwał ją miły aczkolwiek zaspany głos recepcjonistki, - Panna Nina Martin, Tak ? - spytała kobieta na co Nina pokiwała głową , -Witamy w naszym pensjonacie, oto Pani kluczę , w razie kłopotów proszę dzwonić na numer który wisi na tabliczce z brązu w każdym pokoju jak i na korytarzu -

powiedziała kobieta po czym się uśmiechnęła. -Dobrze, dziękuję- powiedziała dziewczyna odwzajemniając uśmiech i ruszając przed siebie . Szukała pokoju 204 .. czyli piętro 3. Wsiadła do windy, w głośnikach leciała cicho piosenka zespołu Little Mix ,,Wings''. Nina uwielbiała tą piosenkę co wiedział każdy kto kiedy kol wiek ją spotkał. Usłyszała cichutki dźwięk dzwonka po czym drzwi windy się odtworzyły. Wyszła po cichu z niej starając się by nie obudzić innych mieszkańców pensjonatu. Szła korytarzem .. pokój 200 .. pokój 201 .. pokój 202 .. pokój 203 .. jest ! Pokój 204 ! W końcu !- powiedziała w myślach- Chciała odtworzyć drzwi do pokoju gdy nagle z pokoju na przeciwko wyszła osoba. Odwróciła się i widok ją 

przeraził .. wiedziała kto to .. on chyba też . Spojrzał badawczo wzrokiem na dziewczynę po czym uśmiechnął się. Ninie nie było do śmiechu .. wręcz przeciwnie .. Chciała jak najszybciej odtworzyć drzwi

kiedy chłopak chwycił ją w dokładnie to samo miejsce na nadgarstku co 5 lat temu. Spojrzała na niego ze strachem w oczach a on tylko się uśmiechnął. 

C.D.N

Jak widzicie jest to pierwszy nudny rozdział ..

Wiem że ,, akcja '' powili się rozwija ale zawsze

1 rozdział jest najgorszy .

To tyle ,

nara , 

Ita.