Mroczna historia cz.5

 

  Mroczna historia cz.5

Spędziłam noc u Fabiana i Eddiego .Chłopak poszedł spać na kanape w salonie żeby dać mi trochę prywatności .Podziękowałaam mu za to .Z samego rana wstałam i ubrałam się w mundurek żeby szybko znaleźć się w szkole .Ominęłam skutecznie jadalnie i wyszłam z domu anubisa .Na dworze lało jak z cebra więc założyłam kurtkę na głowę i przebiegłam się do szkoły .Tak lubiłam deszcz .Ale to było kiedyś .Teraz go nienawidze .Po prostu deszcz kojarzy mi się z tym psycholem .Wpadłam do szkoły przemoczona .Kilka osób krzątało się już po korytarzu , ale nie znałam ich .I dobrze .Zero pytań .Zero zmartwień .Sięgnęłam do mojej starej szafki .Nadal widniał na niej napis " Patricia W. ♥ " . Westchnęłam i pogrzebałam w torebce .Wyjęłam z niej pisak i zrobiłam z serduszka jakieś maziaje .

-Dlaczego je zamalowałaś ? Było słodkie . - usłyszałam za sobą .

Odwróciłam głowę z niechęcią .Willow Jenks .Nasza hipiska z Domu Anubisa .Będzie ciekawie ...Zatkałam pisak i wrzuciłam go do torby .Oparłam się niedbale o szafkę .

-Wiesz kim jestem ? - spytałam .

  Ona pokiwała głową z uśmiechem .

-Wiesz co potrafię ? - zadałam kolejne pytanie .

Pokręciła głową z jeszcze większym uśmiechem .

-Nie , nie wiem .Ale napewno to samo co Nina .Albo więcej , czarodziejko ! - zawołała .

Zatkałam jej usta ręką i rozejrzałam się .Kilka osób odwróciło głowy .Zdenerwowało mnie to .

-Nie macie swoich spraw ? Tu nie ma nic fajnego ! - warknęłam i odszedłam .

Machałam nogami , które zwisały lekko nad taflą wody .Zimne powietrze muskało moją skórę .Czułam tą dziure w sercu , która mimo wszystko jeszcze nie zniknęła .Ale przecierz jestem tutaj .W domu Anubisa , z przyjaciółmi .Jako Wybrana Nieba .Do kitu.Poczułam ręke na ramieniu .Eddie ...Więc znowu mam zwidy ...

-Dlaczego cię widzę ? - spytałam .

On usiadł obok mnie i uśmiechnął się .

-Może dlatego , że wiesz to czego nie podpowiada ci umysł .

Wywróciłam oczami .

-Czyli ? - spytałam .

-Może ja żyję ? 

O tym faktycznie nie pomyślałam , ale ...To niemożliwe .Sprawdzę to .Będę szukała .Ale nie sama .Może jeszcze zosała nadzieja ? Chociarz...Nadzieja matką głupich , a matka sowje dzieci kocha .Pierwszy raz od roku poczułam determinacje .Była szansa na powrót .Była szansa na życie .Spojrzałam tam gdzie jeszcze kilka sekund temu siedział Eddie .Jego nie było , a wszystko dookoła płonęło .Po moim policzku popłynęła łza i spadła wprost na moje odbicie .

Do DA wróciłam dopiero wieczorem .Po ogarnięciu myśli .Od razu zostałam wyściskana .

-Gdzieś ty była ? - pytała Nina .

Wzruszyłam ramionami .Posiedziałam z nimi trochę i poszłam na strych , do swojego pokoju .Rozłożyłam kartki i przybory do malowania na biurku i zaczęłam planować .Po kilku godzinach , wielu odwiedzinach Willow i KT i pięciu dziwieciu kubkach kakao skończyłam .Musiałam zadzwonić .Poczekałam do siódmej i strzeliłam dwie kawy po czym wybrałam domowy numer Eddiego .